خانمە شاعیر چرا چۆلی باس لە ستایلی نوسینی شیعرە ئیرۆتیكییەكانی دەكات، هەروەها دەڵێت ” ئیتیكی تایبەتم هەیە و من ئازادم”، ئەو پێیوایە كاتێك خۆشەویستی لە دڵتدا دروست دەبێت دەست دەكەیت بە نوسین.
خانمە شاعیر چرا چۆلی ڕایگەیاند: ئەو پێیوایە ئەو چەشن و دەستەواژانەی ئەو بەكاریان دەهێنێت لە ستایلی ئیرۆتیكیدا چێژێكی تایبەت دەبەخشن بە شعرەكان و هەروەها واهەست دەكات ناوەڕۆك و ڕوخساری داستانە شعریەكە جوانتر دەكات و ساتەوەختێكی گەرم و پڕ لەزەت دەبەخشێ بە خوێنەر.
ئاشكراشیكرد، داستانە شعریەكانم زۆر فانتازی نین، بەو چەشنەش ڕوون نین كە ببێتە هۆی ڕێگری كردن لەلایەن كۆمەڵگە و خێزانەوە، ئەوە ژانرایەكی ئەدەبیە، بۆیە پێویستە نوسینەكان وشك و زبر نەبن، نوسینەكانم ڕاستەوخۆ نین و ئەدەب لەكەدار ناكەن، بۆیە هیچ بەربەستێك بونی نیە.
دەربارەی بڵاوكردنەوەی وێنەی بەردەوام لە تۆڕە كۆمەڵایەتییەكان چرا ئاماژەی بەوەكرد، نە دژایەتی دین دەكەم و نە جاڕی ڕووت بوونەوە دەدەم هیچ كارێكی هەڵە ناكەم و سوكایەتی بە ڕوناكبیر و نوسەر و كەسەیەتیەكان ناكەم، ئیتیكی تایبەتم هەیە و من ئازادم.
ڕاشیگەیاند: كاتێك خۆشەویستی لە دڵتدا دروست دەبێت دەست دەكەی بە نوسین و لەوساتەدا دەچیتە دونیایەكی دیكەوە كە تێكەڵە لە فەنتازی و واقع، ئیتر پەیوەندیت بەم ژیانەوە نامێنێت، شعر واتە كاڵبونەوە، من هاوسەرگیریم نەكردوە و، دڵیشم هێشتا هیچ كەسێكی بۆ ئەو مەبەستە دیاری نەكردوە، بەڵام دەمەوێ عاشقی هاوسەرەكەم بم.
وتیشی”من باوەڕم بە قسمەت ونسیب هەیە، لەو باوەڕەدام خودا كەس بێبەش ناكات، شیرنوسینی من تەنها بەهرەیەكی خودایە نەك عاشق بوون”.
چراچۆلی لە ساڵی ۱٥/۹/۱۹۹٥لەدایك بووە خاوەنی چەندین بەرهەمی شیعرییە و بەشێكیشیان داستانەشعرن لەئێستادا سەرقاڵی تەواوكردنی چیرۆكێكە سەبارەت بە ژیانی خۆی لە بەشەناوخۆییەكانی شاری سلێمانی، تائێستا ۷ كۆڕی شیعری كردوە لە شارە جیاجیاكانی كوردستان.
شعری ئیرۆتیکی شێوازێکی شعرە کە لە سەرەتای سەدەی ۱۹ دا لە سوید سەری هەڵدا، شاعیر ئازە لە دەربڕینی سۆز بۆ بەرامبەرەکەی و وشەی هەست جوڵێنی تیادا بەکاردێت.
